Kimileri Muhammet’e inanır, kimi Allaha, kimi İsa’ya, Kimi de kimseye inanmaz, hatta şeytana bile, herkese inat. Hint’liler güzel bir din bulmuş, Hayata son verince hiç ölmüyormuşuz1. Ruhun yükseklere heveslendi Bir hayal ile yeniden doğacaksın Ama domuz gibi yaşadıysan da Bir domuz olarak kalacaksın Bırak yan baksınlar sana - suçlamalara alış Ne acı - ne yapalım, doğduğunda alaycı sözlere katlanacaksın Ama eğer bu hayatta düşmanının ölümünü gördüysen Diğer hayatta sana sadık, keskin bir çift göz verecekler Normal bir şekilde yaşa kendince Neşelenmek için yeterince neden var Hem belki bir şefin vücuduna Bakarsın ruhun göç eder
               
Kapıcı olarak yaşamış olsan - şantiye şefi olarak doğabilirsin Şantiye şefliğinden bakanlığa yükselebilirsin Eğer bir ağaç gibi kalınsan, baobap olarak doğarsın Bin sene de baobap olursun ölene kadar. Ne acı papağan olarak yaşamak Yılan şeyler uzun asırlar yaşıyor Daha iyi değil miydi öbür hayatta Edepli biri olarak yaşamak Eveet, kim şimdi kim, kim kimdi? Bazen bilemiyoruz. Hiç kimse olan herşey oldu - bunu bir düşün! Belki şu uyuz kedi - öncelerin alçağın biriydi Şu sevgili adamcağız ise - iyi kalpli bir köpekti Hayranlıktan havalardayım Sanatın doruğundayım Ne kullanışlı bir din Bulmuş bu Hint’liler!
1 Reenkarnasyon
 
© Hüseyin Avni Dağlı. Çeviri, 2011