Пратапі ты нам лазню, І ў лазні мы
прапацеем да болю ў касцях.
Засінеюць наколкі, што вязнямі
Мы рабілі сабе на грудзях.
Там, дзе грукае сэрца распалена, -
Профіль горца, што кепскі мел слых.
Мы ля сэрца наколвалі Сталіна,
Ды не чуў ён біцця сэрц малых.
|