Στο χείλος πάνω απ’ τον γκρεμό στην άκρη - άκρη
Τ’ άτια μου με το μαστίγιο χτυπώντας θα οδηγήσω
Η ανάσα δε μου φτάνει, τον αγέρα πίνω, την ομίχλη καταπίνω
Νιώθω πως θα χαθώ, θα χαθώ, με θανάσιμο ενθουσιασμό

Πάτε άτια πιο σιγά, πιο σιγά
Το μαστίγιο δεν ακούτε, τρέχετε όλα μαζί
Μα τι άτια είναι τα δικά μου, άτια άτιθασα
Δεν πρόλαβα να ζήσω, δεν πρόλαβα να τραγουδήσω

Τ’ άτια θα ποτίσω, το κουπλέ θα τραγουδήσω
Στην άκρη του γκρεμού λίγο ακόμη θα σταθώ

Θα πέσω και η θύελλα σα χνούδι από τη χούφτα μου θα πάρει
Το πρωί με το έλκηθρο καλπάζοντας στο χιόνι θα κουβαλήσουν
Άτια μου μη βιάζεστε τούτο το βήμα να κάνετε
Καθυστερείστε έστω και για λίγο την πορεία προς το τελευταίο καταφύγιο

Άτια κάντε πιο σιγά, άτια κάντε πιο αργά
Δεν σας βιάζουν οι πελάτες, το καμτσίκι δεν σας κυνηγά
Μα τι άτια είναι τα δικά μου, άτια ατίθασα
Δεν πρόλαβα να ζήσω, δεν πρόλαβα να τραγουδήσω

Τ’ άτια θα ποτίσω, το κουπλέ θα τραγουδήσω
Στην άκρη του γκρεμού λίγο ακόμη θα σταθώ

Σαν θα πάμε στο Θεό, καθυστέρηση δεν έχει
Αφού εκεί οι άγγελοι με κακιασμένες γλώσσες ψέλνουν
Ή η καμπάνα με λυγμούς θα βροντοκοπά
Ή στ’ άτια θα φωνάζω το έλκηθρο γρήγορα μη τραβάν

Πάτε άτια πιο σιγά, πιο σιγά
Σας ικετεύω μη πετάτε καλπάζοντας
Μα τι άτια είναι τα δικά μου, άτια ατίθασα
Δεν πρόλαβα να ζήσω, δεν πρόλαβα να τραγουδήσω

Τ’ άτια θα ποτίσω, το κουπλέ θα τραγουδήσω
Στην άκρη του γκρεμού λίγο ακόμη θα σταθώ