Τις γυναίκες αγαπούσα μα και το παιχνίδι:
Κάθε μέρα είχα κι άλλη μια, -
Και κυκλοφορούσαν φήμες
Για τους πολλούς μου έρωτες πια.

Μια φορά στο δρόμο
Δίπλα στη θάλασσα - μη γελάς μ’ αυτό -
Συνάντησα μια κοπελιά απ’ τις πολλές
Που είχα στη ζωή μου.

Είχε μια καρδιά μεγάλη
Είχε μια ψυχή καλή,
Είχε απίστευτο κορμί,
Μα στην τσέπη μου ούτε γρόσι.

Δαχτυλίδι δώρο έπρεπε να κάμω·
Τραπεζώματα, αρώματα αμέσως, -
Και τ’ αντάλλαγμα, ικανοποίηση μικρή
των αμφίβολων υπηρεσιών της.

«Σ’ εσένα - είπε - Βάσια μου,
Το πιο ακριβό θα δώσω!..»
Είπα τότε: «για ρούβλια εκατό συμφωνώ, -
Αν είναι παραπάνω μισά - μισά με το φίλο μου θα βάλω!»

Σαν άλογα κακά οι γυναίκες,
Θα κλωτσήσουν, θα δαγκώσουν δυνατά!
Ίσως να μην κατάλαβα καλά
Θύμωσε κι έφυγε για τα καλά.

...Σαν ηρέμησε ένα μήνα πιο μετά,
Εμφανίστηκε ξανά,
Κι είχα την εντύπωση
Πως τα βρήκαμε στα λεφτά.