Εδώ τα πόδια των ελιών τρέμουν από το βάρος,
Εδώ ανήσυχα πουλιά ολοένα τερερίζουν -
Σε μαγεμένο άγριο δάσος ζεις,
Απ’ όπου να φύγεις δεν μπορείς.

Οι αγριοκερασιές απ’ τον αγέρα ας ξεραθούν,
Οι πασχαλιές απ’ την βροχή ας πέσουν, -
Απ’ εδώ θα σε πάρω έτσι κι αλλιώς
Στο παλάτι, όπου οι φλογέρες παίζουν!

Οι μάγισσες τον κόσμο σου χίλια χρόνια
Τον κράτησαν κρυφό απ’ τους άλλους κι από μένα, -
Μα εσύ πιστεύεις πως το μαγεμένο τούτο δάσος
Είναι το ομορφότερο σ’ ολάκερη την πλάση.

Τα φύλλα το πρωί ας μην έχουν δροσιά
Η Σελήνη με τον ήλιο τον σκυθρωπό, ας πιάσουν καυγά -
Απ’ εδώ θα σε πάρω έτσι κι αλλιώς,
Στο ξύλινο σπίτι με μπαλκόνι στη θάλασσα!

Ποια μέρα της βδομάδας και ποια ώρα
Θα έρθεις να με βρεις προσεκτικά,
Να σε πάρω να σε πάω στα χέρια
Εκεί απ’ όπου να φύγεις δε θα μπορείς;

Θα σε κλέψω, αν η κλοπή σ’ αρέσει, -
Τόσες δυνάμεις άδικα δεν μάζεψα;!
Δέξου τουλάχιστον τον παράδεισο στην καλύβα
Αν το ξυλόσπιτο στο παλάτι το πήρε κάποιος άλλος!