Αν είμαι πλούσιος, σαν τσάρος της θαλάσσης,
«Πιάσε τη λάμψη»! να μου φωνάξεις -
Πάνω απ’ τη θάλασσα και κάτω απ’ αυτή
Αστράφτω χωρίς σκέψη δεύτερη.

Σπίτι κρυστάλλινο στο βουνό για κείνη,
Ο ίδιος σα σκύλος, μεγαλωμένος στη σκλαβιά.
Ασημένιες μου πηγές,
Χώματα χρυσοφόρα!

Φτωχός σαν σκύλος είμαι, μοναχός,
Στο σπιτικό μου - τουλάχιστον εσύ
Μεγαλοδύναμε βοήθησε με,
Μην μ’ αφήσεις να χαραμίσω τη ζωή.

Σπίτι κρυστάλλινο στο βουνό για κείνη,
Ο ίδιος σα σκύλος, μεγαλωμένος στη σκλαβιά.
Ασημένιες μου πηγές,
Χώματα χρυσοφόρα!

Να συγκρίνω με σένα δε τόλμησα
Καμιά, κρέμασε με αν θες, εκτέλεσε με.
Για δες τώρα πως σε καμαρώνω -
Σαν είσαι του Ραφαήλ Μαντόνα!

Σπίτι κρυστάλλινο στο βουνό για κείνη,
Ο ίδιος σα σκύλος, μεγαλωμένος στη σκλαβιά.
Ασημένιες μου πηγές,
Χώματα χρυσοφόρα!