Καταδυόμαστε
Στην ουδέτερη ζώνη.
Μπορούμε ένα χρόνο
Ν’ αδιαφορούμε για τον καιρό,
Κι αν μας καθαρίσουν -
Τα ραντάρ θα ουρλιάξουν
Για τον δικό μας το χαμό:

Τις ψυχές μας σώστε!
Παραληρούμε από ασφυξία.
Τις ψυχές μας σώστε,
Ελάτε γρήγορα σ’ εμάς!
Μας ακούτε στη στεργιά -
Το SOS μας σβήνει, σβήνει
Και τις ψυχές μας η φρίκη σκίζει
στα δυο!

Οι αορτές μας σκίζονται,
Μα στην επιφάνεια - κανείς δε τολμά!
Στ’ αριστερά μας,
Στα δεξιά μας,
Ευθεία μπροστά μας,
Κόβει την πορεία μας
Ο θάνατος ο κερατάς!

Τις ψυχές μας σώστε!
Παραληρούμε από ασφυξία.
Τις ψυχές μας σώστε,
Ελάτε γρήγορα σ’ εμάς!
Μας ακούτε στη στεργιά -
Το SOS μας σβήνει, σβήνει
Και τις ψυχές μας η φρίκη σκίζει
στα δυο!

Εδώ όμως ήρθαμε εθελοντικά -
Αυτός είναι ο δικός μας κόσμος!
Τρελαθήκαμε νομίζετε -
σε ναρκοπέδιο να μπούμε!
- Έλα τώρα, χωρίς υστερίες!
Θα βγούμε στην ακτή! -
Είπε ο διοικητής.

Τις ψυχές μας σώστε!
Παραληρούμε από ασφυξία.
Τις ψυχές μας σώστε,
Ελάτε γρήγορα σ’ εμάς!
Μας ακούτε στη στεριά -
Το SOS μας σβήνει, σβήνει
Και τις ψυχές μας η φρίκη σκίζει
στα δυο!

Ανάδυση την αυγή -
Η διαταγή είναι διαταγή.
Αν είναι να χαθούμε στο σκοτάδι -
Καλύτερα να πεθάνουμε φως!
Η διαδρομή μας δεν είναι καθορισμένη.
Δεν έχουμε τίποτα, δεν έχουμε τίποτα.
Να μας θυμάστε!

Τις ψυχές μας σώστε!
Παραληρούμε από ασφυξία.
Τις ψυχές μας σώστε,
Ελάτε γρήγορα σ’ εμάς!
Μας ακούτε στη στεριά -
Το SOS μας σβήνει, σβήνει
Και τις ψυχές μας η φρίκη σκίζει
στα δυο!

Βγήκαμε στην επιφάνεια,
Μα διέξοδο δεν έχει!
Πρόσω ολοταχώς για τα ναυπηγεία,
Τεντωμένα τα νεύρα.
Τέλος στις λύπες
Τέλος στις αρχές -
Ορμάμε στους κάβους
Με την ορμή των τορπιλών.

Τις ψυχές μας σώστε!
Παραληρούμε από ασφυξία.
Τις ψυχές μας σώστε,
Ελάτε γρήγορα σ’ εμάς!
Μας ακούτε στη στεριά -
Το SOS μας σβήνει, σβήνει
Και τις ψυχές μας η φρίκη σκίζει
στα δυο!