Μια κιθάρα κρατώ - μπορείνα γκρεμίσει τοίχους!
Η ελευθερία, παιγνίδι της άπιστης τύχης
Κόβω λαιμό, κόβω φλέβες
Μόνο μην κόψεις τις ασημένιες χορδές
0α πεθάνω αναπάντεχα, θα εξαφανιστώ στο κρύο χώμα.
Ποιος θα αναρωτηθεί σαν η νιότη μου κρυφτεί μέσα στη χλόη;
Παράξενα χέρια σε κομμάτια τη ψυχή μου σκίζουν.
Μόνο μην κόψεις τις ασημένιες χορδές.
Μου πήραν κιθάρα - και ελευθερία.
Βλαστήμησα μέχρι που το κεφάλι μου πόνεσε:
Ρίξε με στη λάσπη, πνίξε με στο νερό.
Μόνο μην κόψεις τις ασημένιες χορδές
Μα τι είναι αυτό αδελφέ; Μη με κοιτάτε.
Ούτε μέρες ηλιόλουστες, ούτε νύχτες χωρίς φεγγάρι.
Μου πήραντην θέληση, κατέστρεψαντη ψυχή μου.
Τώρα έκοψαν και τις ασημένιες χορδές.
|