Στέκεται η κοπέλα μου δίπλα μου με πίστη
Μου γυρνούν οι φίλοι μου ό, τι μου χρωστούν
Άλλοι θα ’ρθουν για να πουν τα τραγούδια μου όλα
Στην υγειά μου γίνεται κι οι εχθροί να πιουν.

Τώρα δε μου δίνουνε ξεχωριστά βιβλία
Κουφάρι η κιθάρα μου δίχως τις χορδές
Πάνω ανεπίτρεπτο, κάτω δε μ’ αφήνουν
Έκρυψαν τον ήλιο μου, κλείσαν τις βραδιές.

Βήματα απ’ την πόρτα μου, πάω ώς τον τοίχο
Ασφυκτιώ στο τίποτε, δίκιο δε θα βρω
Να μη στρίψω δεξιά ή ζερβά να φύγω
Φυλακίζουν τα όνειρα σε στενό ουρανό.

Όνειρο μια έξοδος, τα δεσμά να σπάσουν
Πίσω την κιθάρα μου, που μου τη χρωστούν
Απορώ. Ποιος καρτερά, πώς θα με φιλήσουν
Κι άραγε στον νόστο μου τι θα τραγουδούν;