Σε τάφους ηρώων δε βάζουν σταυρούς Και χήρες εκεί δε σπαράζουν Κάποιοι θα φέρνουν λίγους ανθούς Κι αυτοί την αιώνια φλόγα ανάβουν. Δεν έχεις πια άλλη μοίρα εσύ Κολλάς στην ειρκτή των αιώνων. Αυτή την ίσια καταπράσινη γη Την κάλυψαν πλάκες πεσόντων. Στην αιώνια τη φλόγα θα δεις το φλέγόμενο τανκ Την καλύβα να καίγεται πρώτη Το καμένο Σμολένσκ, το καμένο Ρεϊστάνγκ Την καμένη καρδιά του στρατιώτη. Οι χήρες δε στάζουν δάκρυ καυτό Θα βρεις δυνατό τον άνδρα που άλλαξε σπίτι. Σε τάφους ηρώων δε βάζουν σταυρό Αλλά αυτό δε μας παίρνει τη λύπη.
© Γιάννης Κωστακόπουλος. Μετάφραση, 2019