Εδώ δεν είναι κάμπος, αλλιώτικο το κλίμα -
κυλούν χιονοστιβάδες η μια μετά την άλλη.
Μετά μια κατολίσθηση μουγκρίζει κάποια άλλη,
εμείς όμως διαλέγουμε δύσκολο μονοπάτι,
πολέμου μονοπάτι,
αν και θα μπορέσουμε να το προσπεράσουμε.
Όποιος εδώ δεν ήταν, όποιος δεν το ρισκάρισε -
αυτός δεν δοκιμάστηκε.
Ακόμα κι αν εκεί ήταν πετυχημένος:
Όσο κι αν προσπαθήσει δεν θα συναντήσει,
ψήγματα τέτοιας ομορφιάς
στην αίσια ζωή του.
Στεφάνια δεν υπάρχουν δω και πένθιμες κορδέλες,
η πέτρα που σου χάρισε αιώνια ηρεμία
με μνήμα δεν θα μοιάζει.
Όμως η κορυφή του σμαραγδένιου πάγου
που δεν κατάκτησες ποτέ
σαν Αιώνια Φλόγα1 λάμπει.
Κι ας τους να λεν, ας τους να λεν,
κανείς δεν πήγε άδικα!
Έτσι είναι καλύτερα από αλκοόλ ή πούντα.
Κι ύστερα άλλοι θα έλθουν, τη βόλεψη αλλάζοντας
με κίνδυνο και αγώνα
να κάνουνε τη διαδρομή που δεν κατάφερες εσύ.
Απότομοι οι βράχοι... Άιντε, μη χαζεύεις!
Στην τύχη μην ελπίζεις,
ποτέ μην είσαι σίγουρος με όρη και διόδους, με πάγους και με βράχους.
Ελπίζουμε μονάχα στα δυνατά μας χέρια,
στου φίλου μας τα χέρια και στον μπηγμένο γάντζο,
και πάντα προσευχόμαστε μη μας προδώσει το σκοινί.
Φτιάχνουμε σκαλοπάτια... Ούτ’ ένα βήμα πίσω!
Τρέμουνε τα ποδάρια από αυτή τη μάχη,
έτοιμη είναι η καρδιά στην κορυφή να τρέξει.
Ολάκερος ο κόσμος μέσα σε μια παλάμη! Από ευτυχία άφωνος.
Και να, ζηλεύεις λίγο εκείνους
που έχουν μπροστά την κορυφή.
|