Schepen liggen aan wal, varen uit naar de zee.
Maar altijd keren ze terug, hoe heftig de stormen ook waren.
Hooguit ben ik een half jaar net als zij weg bij jou
en net als zij kom ik terug om dan weer uit te varen.

Ze komen allen weer terug, alleen de vrienden die niet,
niet de allertrouwste en meest geliefde vrouwen.
Allemaal komen ze weer terug maar de belangrijksten niet.
Ik zal dus nooit meer het lot en mijzelf nog minder vertrouwen.

Sterf in hemelsnaam uit! - ook al verwacht ik het niet -
ach, die moordende trend: gescheiden - uit elkaar.
Maar ik kom weer terug naar m’n vrienden, in een droom.
Lang zal het niet meer duren, zing ik, hoogstens nog een half jaar.