De mensen bleven morren, protesteren,
ze zeggen: “Nee, dat wordt nou toch te mal!
Wij stonden in de rij als allereersten
en die veel later kwamen eten al!”

“Wind je niet op,” zei men, “het kan niet anders,
we raden jullie, scheer je liever weg.
Die eters daar zijn immers buitenlanders,
maar excuseer me - wie zijn jullie, zeg?”

De mensen bleven morren, protesteren,
ze zeggen: “Nee, dat wordt nou toch te mal!
Wij stonden in de rij als allereersten
en die veel later kwamen eten al!”

Maar weer dreigt ze de restaurantbeheerder:
“Kom mensen, donder op en vlug en fiks!
Die eters daar, dat zijn gedelegeerden
maar jullie? Jullie zijn gewoon maar niks!”

De mensen bleven morren, protesteren,
ze zeggen: “Nee, dat wordt toch al te mal!
Wij stonden in de rij als allereersten
en die veel later kwamen eten al!”