Tęsknota nieraz doskwiera nam,
Ludzie się bawią choć są sobie obcy.
Budują miasta, tworzą nowy ład,
Zapominając o sprawach istotnych:
O bliskich, co życiu nadają sens.
O tych, w których kręgu się obracamy.
O tej najważniejszej z ważnych rzek,
Co płynie w nas, gdy się kochamy.
Druhu mój, przyjacielu, mój rozmówco,
Proszę, powiedz cokolwiek, miły mój.
Sąsiadom się przyjrzyjmy, towarzyszom,
I tym też, co do prawdy mają klucz.
|