Ile wylano krwi,
Ile wypruto żył.
Świat moskiewski drwił i cierpiał we łzach.
Roczek za roczkiem szedł,
Żal, że nie dożył teść -
On zaśpiewałby nam, właśnie tak:

Wnuczęta, wnuczęta,
Maszenkina maść.
Oby w dobre rączęta
Bóg wam pomógł wpaść.