มองอย่างไร..เป็นอย่างไร เพื่อนคนนี้ คือมิตรดี หรือศัตรู หรืออะไรหนอ หากเธอยัง ไม่เข้าใจ ให้เพียงพอ ว่าเขาส่อ ชั่ว-ดี ในชีวิน จงพาเขา ไต่ขึ้น ภูเสียดฟ้า โอกาสให้ สักครา ก่อนตัดสิน ผูกเขา-เรา เอาไว้ ไต่ คีรินทร์ จะแจ่มจินตน์ ใครคือ คนอย่างไร ถ้าการไต่ ทรมาน จิตใจเขา แล้วก็เฝ้า แต่ครวญคร่ำ ร้องร่ำไห้ ฝ่าหิมะ บ่นระกำ คร่ำครวญไป อุปสรรค กักไว้ ให้เขาตาย... อย่างนั้นเขา แค่หมา กลางถนน ไม่ต้องเสีย คำบ่น จงตัดสลาย ชนเช่นนั้น ไม่ควรค่า มาข้างกาย ไม่มีเพลง พริ้งพราย คีตพร แต่ถ้าเขา ไม่แค่น คำรามบ่น รุดหน้าอย่าง เข้มข้น ไม่ย่อหย่อน และร่ำไห้ มุ่งไปต่อ แม้เราซอน ตกชะง่อน หน้าผา ร่วงลอยไป ถ้าเขา-เรา ร่วมทาง ถึงยอดภู สีครามสด อาบอยู่ คู่ฟ้าใส จงรู้ว่า นี่แล มิตรแท้ใจ ไว้ใจได้ คงมั่น นิรันดร์เอย
© ทองแถม นาถจำนง. การแปล, 2015