ยามหนาวเร้าปรารถนา เราใฝ่หาการเดินทาง เที่ยวท่องออกไปห่าง เสพรสรื่นชื่นจรจรัล ดูบ้านเมืองห่างไกล บินไป ‘เคียฟ’ หรือ‘เบรส’ผัน ยามหนาวอยากเที่ยวกัน เดินทางไกลด้วยอยากไป   สาเหตุมันต้องมี อะไรที่จี้ผลักไส ทิ้งงานบ้านละไว้ งานเหนื่อยเหลือเบื่อระอา ที่ใหม่แสวงสุข แสนสนุกเป็นนักหนา เหตุนี้แหละที่มา ผลักเรารอนแรมเที่ยวกัน   อบอุ่นอยู่ในบ้าน ก็สำราญมีสุขสันติ์ สะดวกสบายครัน แต่ก็ยังแสวงหา อยากพบเพื่อนมิตรใหม่ หวังจะให้ช่วยนำพา กล่อมใจได้รักษา โรคที่เราเหงาเศร้าใจ   แม้การเที่ยวเยือนเยี่ยม สุขเต็มเปี่ยมที่เราได้ เติมหวังดั่งตั้งใจ พอกลับไปในสับสน “ดวงดาว”ของเรานี้ อยู่ที่นี่ที่บ้านตน หรือว่าระเหหน อยู่ห่างไกลไปลี้ลับ  
© ทองแถม นาถจำนง. การแปล, 2015