Leningrad ablukasına aklım erer
O zamanlar içmezdim, pek gezip tozmazdım
Badajeva depolarının, nasıl yandığını gördüm1
Kuyruklarda ekmek beklerdim.

Cesur yurttaşlar,
peki siz neler yaptınız o günlerde
Şehrimiz verdiği kurbanların hesabını tutamazken
Siz havyarlı ekmek yerdiniz,
ben tütün düşlerdim
Platform altlarında izmaritler, şeytan alsın içinde ne zıkkım varsa.

O soğuklarda kuşlar bile uçamazdı
Hırsızlar çalacak birşey bulamadılar
Annemi babamı, o kış melekler aldı
Bense korktum - yere düşmekten

Burada bir yığın
aç açık vardı
Herkes açlık çekti, savcı bile
Ama siz tahliye edilenler,
haber okuyordunuz
Haber bürosunun görüşlerini radyoda dinliyordunuz

Abluka uzun sürdü, haddinden fazla
Ama halkımız düşmanını ezdi geçti
Ve var olabiliriz, Mesih’in kanatı altında
Öyle de, şu Brigadmil izin verirse2

Size içtenlikle söyleyeyim
sargılı yurttaşlar
Gönlümü teselliyle de avutma
Sizin özel hayatınızı
ve vatansevmezliğinizi
Artık VTsSPS’de iyi biliyorlar3.