Kimileri Muhammet’e inanır, kimi Allaha, kimi İsa’ya,
Kimi de kimseye inanmaz, hatta şeytana bile, herkese inat.
Hint’liler güzel bir din bulmuş,
Hayata son verince hiç ölmüyormuşuz1.

Ruhun yükseklere heveslendi
Bir hayal ile yeniden doğacaksın
Ama domuz gibi yaşadıysan da
Bir domuz olarak kalacaksın

Bırak yan baksınlar sana - suçlamalara alış
Ne acı - ne yapalım, doğduğunda alaycı sözlere katlanacaksın
Ama eğer bu hayatta düşmanının ölümünü gördüysen
Diğer hayatta sana sadık, keskin bir çift göz verecekler

Normal bir şekilde yaşa kendince
Neşelenmek için yeterince neden var
Hem belki bir şefin vücuduna
Bakarsın ruhun göç eder

 
 
 
 

 
 
 
 

Kapıcı olarak yaşamış olsan - şantiye şefi olarak doğabilirsin
Şantiye şefliğinden bakanlığa yükselebilirsin
Eğer bir ağaç gibi kalınsan, baobap olarak doğarsın
Bin sene de baobap olursun ölene kadar.

Ne acı papağan olarak yaşamak
Yılan şeyler uzun asırlar yaşıyor
Daha iyi değil miydi öbür hayatta
Edepli biri olarak yaşamak

Eveet, kim şimdi kim, kim kimdi? Bazen bilemiyoruz.
Hiç kimse olan herşey oldu - bunu bir düşün!
Belki şu uyuz kedi - öncelerin alçağın biriydi
Şu sevgili adamcağız ise - iyi kalpli bir köpekti

Hayranlıktan havalardayım
Sanatın doruğundayım
Ne kullanışlı bir din
Bulmuş bu Hint’liler!