Öyle de oldu - sevdim ve canım yandı.
Öyle de oldu - bir tek aklımdaki oydu.
Onu görürdüm gizlice rüyalarımda
Bir amazondu beyaz atı üstünde.

Tüm sıkıcı kitapların o bilgeliği neyimeydi ki
Ben onun izlerine dudaklarımla düşmek zorunda kalırken!
Size ne oldu, ey düşlerimin kraliçesi?
Size olan neydi, ey benim hayali mutluluğum?

Gönlümüz baharda yüzerdi,
Başımız yalazda süzülürdü.
Hüzün de, sızıı da - uzaklarda,
Ve hasret yok gibi görünürdü.

Şimdi ise - sanki bir kefeni eksik, -
Gözyaşlarımın arasında sebepsiz gülüyorum.
Sonsuz bir soğuk ve buzla perçinlenmiş kanınız,
Ölüm korkusu ve endişe içinde yaşamınız.

Anladım - bir daha şarkı söylemek yok,
Anladım - bir daha düş görmek yok.
Günler uzamış, yalan dolanlarla,
Onunlayken tek olan bir dolu serap.

Bayram kıyafetlerinden kalanlarıı yakıyorum,
Gitarın tellerini kopartıyorum, ayılıyorum, -
Hayali umutların kölesi olmayacağım,
Yalan olmuş idolün önünde bir daha eğilmek yok!