Ayyaşlık nöbetim yalnızlığımdan değil -
Geceleri sesler işitiyorum...
Duyuyorum ki biri adımla sesleniyor, -
Dönüyorum - iblis, - işte bu mucize!

İblis yüzünü ekşitti ve göz kırptı,
Bense ona usulca dedim ki:

"Kardeş, ben konyak içip acayip kafa buldum!
Ama sen, galiba ispirto çekiyorsun...
Kulak ver, ib-iblis-şe-şeytan,
Otur yanıma - çok memnun olurum...

Yoksa, şeytan alsın, korkak mısın?!
İn omuzlarımdan, değilse istavroz çıkarırım!"

İblis dedi ki, Borisov’la tanışıyorlarmış -
Şu bizim ayyaş apartman yöneticisi, -
İblis ağzını tıka basa ekmekle doldurdu,
İğrenmeden ver etti konyağı.

Konyak bitti - yeise mahal yok, -
Üç istasyon gider, bulup alırız.

Ben yoruldum, istasyona benim iblis kendi gitti...
Uyanıyorum - yine iblis, - korkuyorum:
Ya o yeniden düşlerime girdi,
Ya da ben ona (ufaktan) görünüyorum.

İblis okkalı bir küfür savurdu, sonra
Öpmeye kalktı, kuyruk salladı.

Ona gülmekten karnıma ağrılar girdi,
Sordum: "Sizin o cehennemde
Sarhoşlara yaklaşım nasıl -
Diyorlar ki, onları alkolde kızartıyorlarmış!?"

İblis yine ağzını bozu ve dedi:
"Orada da o yanlış arkadaş var, baloyu yöneten!"

...Her şey bitti, oda daha bir aydınlandı, -
İblisin kafası iyi olsun istedim,
Ama eridi gitti iblis girdabın içinde...
Halihazırda bekliyorum - bir sonraki ziyaretini...

Ben o kafası üşütüklerden değilim,
Kendi başıma kalmaktansa, iblisle olmayı yeğlerim.