Ён не ўдаўся ні званнем, ні ростам.
Не за славу ці багацце
На свой незвычайны манер
Крочыў ён па жыцці над памостам
Па канаце, па канаце,
Нацягнутым, як нерв.

Паглядзіце! Вось ён
без страхоўкі ідзе!
Ледзь управа нахіл -
упадзе! прападзе!

Ледзь лявей - паратунку і там не знайсці!
Але, мабыць, яму вельмі ж трэба прайсці
Чатыры з гэтакіх чварцін!

 
 
 
 
 
 

 
 
 
 

 
 
 

Прамяні яго з кроку збівалі
І калолі, быццам лаўры.
Труба разраўлася, як дзве!..
Крыкі "брава!" яго аглушалі.
А літаўры, а літаўры -
Бы молатам па галаве!

Паглядзіце - вось ён
без страхоўкі ідзе!
Ледзь управа нахіл -
упадзе! прападзе!

Ледзь лявей - паратунку і там не знайсці!
Ды цяпер яму ўжо засталося прайсці
Тры чвэрці шляху па жыцці!

Ах, як страшна, як смела, як міла!..
Бой са смерцю!.. Тры мінуты!..
Задраўшы ў чаканні насы,
З крэслаў залы глядзелі тужліва
Ліліпуты. Ліліпутаў
Ён бачыў у тыя часы.

Паглядзіце - вось ён
без страхоўкі ідзе!
Ледзь управа нахіл -
упадзе! прападзе!

Ледзь лявей - паратунку і там не знайсці!
Толькі ж - гляньце! - яму застаецца прайсці
Дзве чвэрці шляху па жыцці!

Не шукаў ён прыгод і здарэнняў,
Ды хацеў быць толькі першым -
Такога не ўсмерціш, зазнач.
Ён па дроце ішоў над арэнай,
Як па нервах. І па нервах
Дробатам сыпаў бубнач.

Паглядзіце - вось ён
без страхоўкі ідзе!
Ледзь управа нахіл -
упадзе! прападзе!

Ледзь улева - ратунку і там не знайсці!
Ды замрыце! - яму застаецца прайсці
Адну чвэрць шляху па жыцці!

Закрычаў дрэсіроўшчык. І ў нетры
Гук сышоў ад піяніна.
Суровы прысуд - дзе ўзяць слоў!..
Быў ён з верай ці, можа, без веры,
Толькі ж - ах! - у пілавінне
Ён выліў і прыкрасць, і кроў!..

Сёння ж іншы, глядзі,
без страхоўкі ідзе.
Тонкі шнур пад нагой -
упадзе! прападзе!

Правы, левы нахіл - і душы не знайсці!
Ды чамусьці яму надта ж трэба прайсці
Чатыры з гэтакіх чварцін!