Аплаўляюцца свечкі На старэтны паркет І сцякае на плечы Серабро з эпалет. У маркоце скісае Залатое віно... Хай былое згасае: Што пасля - ўсё адно!.. Ў прадсмяротным змарэнні Паглядаюць назад, І ўцякаюць алені, Ды трапляюць пад залп. Нехта рулю наводзіць На бязвіннасць грудзей... Хай былое сыходзіць: Хай што прыйдзе пазней!.. Нехта злы, але ўмелы, Весяліцца, ўразброд Запускаючы стрэлы Ў палымяны заход. У тайфуне мелодый Тыя ж ноты гучаць. Хай былое сыходзіць: Чаму быць - таму стаць...
© Міхась Булавацкі. Пераклад, 1999
© Viktoras Pustovojus. Выкананне, 2012