Сёння ноч для мяне без законаў. Я пішу - па начах болей тэм. І накручваю дыск тэлефона, Набіраю вечнае нуль сем. Добры дзень, чароўная! Як завуць вас? - Тома! Семдзесят другая! Найхутчэй, душа мая!.. Быць не можа! Паўтарыце! Я ж кажу вам - дома!.. Вось ужо звязаліся! Вітаю, гэта я!.. Сёння ноч для мяне без законаў. Я не сплю, я крычу "Ну барздзей!.." І чаму мне ў крэдыт, па талонах Прапануюць каханых людзей?! Мілая, слухайце! Семдзесят другая! Не магу чакаць я, ды і стрэлкі ўсё стаяць!.. Лешаму ўсе лініі - я заўтра вылятаю!.. Вось ужо на сувязі... Вітаю, гэта я!.. Тэлефон для мяне - як ікона! Тэлефонная кніга - абраз! Стала тэлефаністка мадоннай, Скараціўшы адлегласць для нас. Зорачка, мілая! Ну не разлучайце ж! Вы цяпер анёл мой! - Не сыходзьце з алтара! Самае важнае шчэ будзе, - спагадайце ж!.. Вось ужо на сувязі!.. Вітаю, гэта я!.. Што, пашкоджанне дзесьці на дроце? Што, з ячэйкай дыёд загуляў? Мне пляваць! - пачакаю. Я згодзен Пачынаць кожны вечар з нуля.                 Дзеўчына, мілая! Зноў жа я, Тома! Не магу чакаць я - ціск падскочыў удвая... Так, мяне!.. Вядома ж, я!.. Ну зразумела ж, дома!.. Выклікаю... Гаварыце... Дзякуй!.. Гэта я!..
© Міхась Булавацкі. Пераклад, 1999