Спяшайся - худы грыф над краінаю кружыць! Лес - мясціна тваю - па вясне навесці! Чуеш - гулка зямля пад нагамі дрыжыць? Бачыш - шчыльная смуга над палямі ляжыць? - Гэта росы ўскіпаюць ад нянавісці! Нянавісць - у нырках набрынялых стамляецца, Нянавісць - у нас затоена бурліць, Нянавісць - потым скрозь скуру працякае, Галовы нашы паліць! Паглядзі - што за рудыя плямы ў рацэ - Зло вырашыла парадак у краіне навесці. Дзяржальні мячоў халаднеюць у руцэ, І адчай б’ецца, як птушка, у скроні, І заходзіцца сэрца ад нянавісці! Нянавісць - юным ует твары, Нянавісць - просіцца з берагоў, Нянавісць - прагне і жадае напіцца Чорнаю крывёй ворагаў! Так, нас нянавісць у палон захапіла цяпер, Але не злосць нас будзе з палону весткі. Не сляпая, не чорная нянавісць у нас - Свежы вецер нам высушыць слёзы ў вачэй Справядлівай і сапраўднай нянавісці! Нянавісць - пі, перапоўнена чара! Нянавісць - патрабуе выйсця, чакае. Але высакародная нянавісць наша Побач з каханнем жыве!
© ?. Пераклад, ?