Прыгожых любяць часцей і старанна
Вясёлых любяць менш, але хутчэй, -
І маўклівых любяць, толькі радзей,
Затое ўжо калі любяць, то мацней.

Не крычы пяшчотных слоў, якія не крычы,
Да пэўнага патрымай іх у няволі, -
Хай крычаць параходы ў ночы,
Ну а ты прамаўчым, прамаўчым, -
Паспяшаешся - і шукай ветру ў полі.

Яна чытае сумныя раманы, -
Ну хай параўнае, і ты даверу ёй, -
Бо з’явіліся чорныя цюльпаны -
Каб здаваліся белыя белей.

Не крычы пяшчотных слоў, якія не крычы,
Да пэўнага патрымай іх у няволі, -
Хай крычаць параходы ў ночы,
Ну а ты прамаўчым, прамаўчым, -
Паспяшаешся - і шукай ветру ў полі.

Словы бягуць, ім цесна - ну і што ж! -
Ты ніколі не бойся спазніцца.
Іх шмат - слоў, але ўсё ж калі можаш -
Скажы, калі не можаш не сказаць.

Не крычы пяшчотных слоў, якія не крычы,
Да пэўнага патрымай іх у няволі, -
Хай крычаць параходы ў ночы,
Ну а ты прамаўчым, прамаўчым, -
Паспяшаешся - і шукай ветру ў полі.