Тут лапы ў елак дрыжаць на вісу,
Тут птушкі пяюць гаманліва.
Жывеш у зачароўваным дзікім лясу,
Адкуль і сыйсці не мажліва.

Хай чаромха сохне рушніком на вятру,
Хай дажджом асыпаюцца кветкі.
Усе адно адусюль я цябе забяру
У палац, дзе гуляюць на флейце!

Увесь твой свет ведзьмарамі на тысячы год
Сакрыт ад мяне ды сусвету
І ты разважаеш: "Няма прыгажэй,
Чым свет зачароўваны гэты!"

Хай на лісцях не будзе расы раніцой,
Хай луна з небам хмурым у своры, -
Усе адно я цябе адусюль забяру,
У светлы церам з балконам на мора!

У якім дні на тыдні, у каторым часу
Выйдзеш ты да мяне сарамліва.
Я калісці цябе на руках аднясу,
Дзе удваех адшукаць не мажліва.

Украду, калі крадзеж табе па душы, -
Ці дарма я свой моц разбазарыў?!
Ты пагодзься пакуль што на рай ў шалашы,
Калі церам ужо нехта зяняў!