Праўда пяшчотная ў дзіўных адзеннях хадзіла, Каб падкаціцца да блазнаў, убогіх, калек, - Хітра Мана тую Праўду к сабе заманіла: Ну заставайся, маўляў, у мяне на начлег. І легкаверная Праўда спакойна заснула, Слінкі пусціла і разусміхалася ў сне, - Груба Мана на сябе яе коўдру сцягнула, Згвалціла Праўду - і стала прыемна Мане. Скурчыла брыдкую морду бульдожжу з пагардай: Баба як баба, і што перад ёй шыю гнуць?! Розніцы, праўда, няма між Маною і Праўдай, - Праўда, калі іх зусім дагала распрануць. Выплела ў Праўды з касы залацістыя ленты І прыхапіла адзенне, што побач знайшла, Грошы забрала, гадзіннік і ўсе дакументы, Сплюнула з лаянкай бруднай - і ў прочкі пайшла. Раніцай толькі заўважыла Праўда прапажу - Трошачку здзіўлена ў люстра зірнула сяк-так: Нехта ўжо, недзе здабыўшы чарнюткую сажу, Выпацкаў чыстую Праўду, а так і няўзнак. Смешыла Праўду, калі камяні ўслед шпурлялі: «Гэта ж Мана, і адзенне маё на Мане...» А пратакол два скалечаных блазны складалі І брыдкаслоўем дурным зневажалі яе. Лаялі падлай яе, нават горай чым падлай, Мазалі глінай, сабакамі сталі цкаваць... «На кіламетр на сто першы так званую Праўду Ў дваццаць чатыры гадзіны навекі саслаць!» І пратакол той аздобілі крыўднай тырадай (Справы чужыя на Праўду спісаўшы датла): Нейкая поскудзь, маўляў, называецца Праўдай, Ну а сама прапіла ўсё з сябе дагала. Чыстая Праўда набожна клялася й рыдала, Доўга хварэла, цярпела нястачу ў грашах, - Злая Мана, чыстакроўнага коніка ўкрала - Ды... ускакала на доўгіх і тонкіх нагах. Зрэшты - ужыцца нам лёгка з Маною свядомай. Вочы калола тут Праўда - няўтульна нам з ёй! Сцежкамі зараз блукае нябогай бяздомнай, Каб не палохаць людзей галізною сваёй. Нейкі дзівак і да сёння без Праўды не можа, - Праўда, на ломаны грош праўды ў словах няма: «Чыстая Праўда ў свой час і Ману пераможа!..» Праўда, калі зробіць так, як зрабіла Мана! Возьмеш калі па сто семдзесят грамаў на плечы, Часта няўцям, у якіх заначуеш дамах. Могуць раздзець, - гэта чыстая праўда, дарэчы, - Вось - і штаны твае носіць ліхая Мана. Вось - і гадзіннік твой круціць ліхая Мана. Вось - і канём тваім правіць ліхая Мана!
© Георгій Ліхтаровіч. Пераклад, 2020