А мы жывем у забіваючай пустаце, -
Паспрабуй, націснуў - так пырсне гноем...
І страх мяртлівы заглушае выццём,
І вечна першыя, і людзі, што ў хвасце.

І абавязковае ахвярапрынашэнняў,
Бацькамі нашымі апетае не раз,
Друк паставіла на наша пакаленне,
Пазбавіла розуму, і памяці, і вачэй.

І пах крыві, многіх весялячы...