Չ1, նման բան hu hև Վh ենթադրրևլ
Սրլւ-օրի ինձ զգում էմ դատապարտյալ, - ՛
Թե մարդկանց մոտ համարձակվեմ նրան գրկել,
Կհամարեն քադաքական մեծ uկանդnդ.
Իսկ մամուլում՛ կատակային թեթև ոճով,
Ինձ երևի ներկայացնեն իբրև խէնթի.
Մկսեց ոչ կnւuակցական ինչ-որ մեկից.
Հիմա, խնդրեմ, հսւմբուրnւմ է նա լիդևրի.
Դե, փոդհարնէր, qլեք դուք ձեր շեփորները։
Չե՜մ կոտրվել, չեմ ընկել գիրկն անհուսության։
Հանձին նրա համբուրում եմ ես շուրթերը
«Ֆրանս-Յունիոն-Սովհաիկ» մեր ընկերություն
|