Հաջողությունն հենց ինքն է մեզ եղանակ պատվիրել.
Ողնափայտի տակ մեզ ղեո նոր խորքեր են խայտացված.
Եվ երկինքն իր կապույտն է օվկիանոսի հեցւ կիuել.
Երկու կապայցւ են հեոու հորիզոնում խաոնված։

Արբեցուցիչ ու անծիր |այնությունր օվկիանի
Ազգակից չէ՞ լեռներին՝ իր մեղմությամբ ու կրքով:
ճերմակ բաշերր ալյաց՝ կուսական ձյան գազալոի.
Ափքների րացվածքամ՝ անղանղներ են խորախոր։

Տարերքներին ծաոա|ե|ն իրարանցում չի սիրում։
Սիյարեսպիծն անցնում ցույզ յյևւեռով հակադիր։
Օրհնյալ են միշտ երկնամերձ լեոնաշստերր բnլnւր՚.
Եվ օբհնյալ Է հավիտյան Մեծ օվկիանոսը անծիր։

Բախփը քույր Է մեզ համարն Մեծն դիպվածը՝ եղբայր։
Օ-եկուզ եւ մենք ամենքս կ ինչ-որ տազնապ ենք ապրում։
Ցամաքում մեզ մաղթեցին նավարկություն մի խաղաղ.
Եվ մեր հանդեպ բարի են աստղախմբերը վերում։

Ամենքս Էլ մեծ փորձ ունենք, հեշտ չենք անցել մեր ճամփան.
Ու թե մեկը փորձանքի մեջ է հանկարծ հայցւնվամ,
Որսում ենք ՏՕՏ-ը իսկույն ու շտապում օգնության՝
Մեր վերելքն ընդհատե|ով՝ ինչպես այնտեղ՝ լեոներամ:

Տարերքներին ծսաւպելն իրարանցում չի սիրում։
Միջօրեագիծն անցնում է գայգ րեւեռով հակւադիր։
Օրհնյալ են միշտ երկնամերձ լեռնաշարերր րոլոր.
Եվ օրհնյւպ է հավիվւյան Մեծ օվկիանոսր անծիր։

Կորասցւներր կհանվենք, երր ամպրոպր ավարփվի -
Ադաջրից եւ պ թե ծանր վջփից ճերմակած.
Եվ օվկիանոսի ժլափ, խոշոր կաթիլն արցունքի
Կլվանա հողմածեծ մեր դեմքերր խադադված։

Նվաճված է բարձանքր, կայմերն էրկինքն են խոցում։
Երկնից գեփնին ենք իջնում մենք միայն մի ակնթարթ։
Դեռ նոր երթը ավարփած՝ առագաստներն ենք պարգում
Ու գնում նոր վերելքի՝ դեպի գագաթներ անհայփ։

Տարերքներին ծաոայելն իրարանցում չի սիրում։
Միջօրեագիծն անցնում Է գույգ բեւեռով հակադիր։
Օրհնյալ են միշփ երկնամերձ լեոնաշարերր բոլոր,
Եվ օրհնյալ Է հավիտյան Մեծ օվկիանոսր անծիր: