Թե մոտիկ ընկերդ հանկարծ Հոգուդ մեջ գցել է կասկած, ՈՒ ներսդ կրծում է միտքը գորշ. Ընկե՞ր է նա քեզ, թե՝ ոչ, - Մի՛ մեկուսացիր նրանից, Առ հետդ, տար դեպի վեհանիստ Լեռան սեգ գագաթը սառցակալ, - Անդ, գտիր պատասխան: Թե տեսքը սիգապանծ լեռան, Չապշեցնի, չգերի նրան, ՈՒ թե, սառցին ոտք չկոխած՝ Ընկրկի, սուրա ցած, - Ասել է, թե կողքիդ, ցավոք, Անձ է մի օտար, վեհերոտ, Որը փորձության չի գնում, ՈՒմ՝ երգեր չեն ձոնում: Թե խեղդած նա տնքոց ու հառաչ, Մունջ գնա փորձությանն ընդհառաջ, ՈՒ երբ քեզ փրկելու պահ ծագի՝ Նա անձը վտանգի, - Թե՝ նետվի դեպ բարձունք, հանց ի մարտ, ՈՒժաթափ, բայց՝ արբած ու հպարտ, Չընկրկի, վեր ձգտի անվարան - Վստահի՛ր դու նրան:
© Սիսաք Առաքելյան. Թարգմանություն, 2010