Ո՞վասացամենինչայրվեցհիմնովին,
Հողումայլևսսերմերչցանեք։
Ո՞վասաց, որՀողըմեռավանմեկին,
Ո՛չժամանակովնաթաքունլռեց։
ՄայրությունըՀողիցչենքկարողխլել,
Ինչպեսծովնամբողջդատարկելջրից։
Այդո՞վհավատաց, որՀողնենայրել,
Ո՛չ, այդինքըսևացավվշտից։
ՄասնատվածշերտերըպառկածենՀողի
Ձագարափոսերնենվերքիպեստնքում։
ԱնգամմերկացածնյարդերըՀողի,
Գերերկրայինայսցավնէլենտանում;
Գոյատևելովցավնիրկտանի,
ԴեռմիգրանցիրՀողինհաշմանդամ։
Ո՞վասաց, որՀողըերբեքչիերգի,
Եվորկլռիդարերհավիտյան։
Ո՛չ, դեռկկանչիկսկիծնիրխեղդած,
Ողջցավնուվերքըպահածիրհոգում։
Չէ-որՀողը, դամերհոգինէլայն,
Երկարճիտքերովայնչենտրորում։
Այդո՞վհավատացՀողըայրելեն,
Ո՛չժամանակովնալռեցթաքուն։
|