Շիկացրու ինձ ճերմակ ծխի մեջ,
Ի՞նչ եմ տեսել ես սևից բացի,
Ես այսօր շոգեհար եմ անվերջ,
Ու շոգը լեզուս կբացի:
Տաքացրու բաղնիսը, տիրուհիս,
Կդաղեմ ինքս ինձ, կվառեմ,
Կքշեմ կասկածներս նոր ու հին
Որ եկել ու կողքիս են թառել:
Ու եթե նվաղեմ անվայել,
Մի թաս ջուրն ինձ կբերի ուշքի,
Եվ անցյալն իմ, որն ինձ չի խնայել,
Կապույտով կփայլի կրծքիս:
Շիկացրու ինձ ճերմակ ծխի մեջ,
Ի՞նչ եմ տեսել ես սևից բացի,
Ես այսօր շոգեհար եմ անվերջ,
Ու շոգը լեզուս կբացի:
Ինչքան ծառ եմ, ու հույս խորտակել,
Քանի ցավ եմ տեսել, ու ճամփա,
Ձախ կողմս Ստալինն էր փակել,
Իսկ աջից Մարինն էր խփած:
Էխ, հավատն էր, որ մոտ թողեցի,
Իմ բաժին դրախտի համար,
Ցերեկս գիշերով փոխեցի,
Տուր տվեցի գլուխս հիմար:
Շիկացրու ինձ ճերմակ ծխի մեջ,
Ի՞նչ եմ տեսել ես սևից բացի,
Ես այսօր շոգեհար եմ անվերջ,
Ու շոգը լեզուս կբացի:
Հիշում եմ առավոտը կանուխ,
Մեջ առան զինվորները ջահել,
Ո՞վ թողեց, որ բոլորս նայեմ,
Սիբիրից ինձ սիբիր էին տանում:
Իսկ հետո այդ ճահճային հոտից,
Մեր կոկորդն ու աքերն էին բռնվում,
Ու դաջում էինք ձեզ մեր սրտերին մոտիկ,
Որ լսեիք, թե ինչպես է ցավում:
Շիկացրու ինձ ճերմակ ծխի մեջ,
Ի՞նչ եմ տեսել ես սևից բացի,
Ես այսօր շոգեհար եմ անվերջ,
Ու շոգը լեզուս կբացի:
Պատմությունն իմ սրտխառնոց է ու դող,
Ծուխը քիչ-քիչ մաքրվեց, ու թվաց,
Թե երեկն իր սառնությունը հերթով,
Զիջում է ջերմությանն այսօրվա:
Ու մտքերս քունքերիս սեղմվեցին,
-Պարզվում է ես գերի չեմ բնավ,
-Դու կեչու ավելով ինձ ծեծիր,
Որ հնից հետքեր չմնան:
Շիկացրու ինձ ճերմակ ծխի մեջ,
Ի՞նչ եմ տեսել ես սևից բացի,
Ես այսօր շոգեհար եմ անվերջ,
Ու շոգը լեզուս կբացի:
|