- Ս՛ի մեծագույն հաճույքով ես այսօր ևեթ
Ցանկանում եմ շաբաթ օրս տնօրինել,
Եվ քմահաճ թե չպահի իրեն Նինկան,
Խրեի թե կարգավորեմ կյանքս անգամ։

- Կանգնի՛ր, ա՛յ գիժ,
գողավար է բայց նա, Ինչու՞...
- էնպես, նրան ես պարզապես
շատ եմ տենչում։

- Կանգնի՛ր, ա՛յ գիժ, բա մեր խումբը,
ա՛յ խենթ, բա մենք...
Արի գնանք մենք գինետան
ու լավ խմենք։

- Գոնե այսօր մի կեդտոտեք, աղե՛րը, դուք ինձ,
Հավես չունեմ, ճեռ եմ քաշում այսօր քեֆից.
Այսօր Նինկան առաջարկիս համաձայնվում,
Համոզված եմ՝ այսօր իմ կյանքն է որոշվում։

- Ի՞նչ ես դու էլ անվերջ
կպել՝ Նինկա՜ն, Նինկա՜ն...
Նրա հետ հո պառկել
է մեր ողջ Օրդինկան,

Իսկ նրա հետ քնե՜լ...
լսիր՝ ինչ են ասում...
- Իսկ ինձ համար՝ իրոք թքած,
շատ եմ ուզում։

Ասաց, որ ինձ սիրում է, վե՛րջ, որոշված է։
- Սնկին հարյուր գրազ կգամ, որ խաբված ես,
Ում էլ ասի, լոկ էն բանն է նրան հազում...
- է՜, իսկ ինձ ինչ, եթե նրան շատ եմ ուզում։

- Քնած պահին
խռմփոցը լսես նրա,
Աչքը՝ կապտած,
ոտքերը՝ ծուռ, փնթի է նա,

Հավաքարարն անգամ
էդպես չի հագնվում...
- Դրանց վրա թքած,
մեկ է, շատ եմ ուզում։

Բոլորն են ինձ ասում, որ նա գեղեցիկ չի,
Իսկ էդպիւփք ավելի են ինձ դուր գալիս,
Օր գ՚ողաւոհղ ցույց տվող է, ինձ չի հուզում,
Ու ես նրան շատ ավելի շատ եմ ուզում։