Չդիմացա, զզվեցի իմ առաջին ժամկետից, ՚
Մի տարի էլ կտան ինձ, զուցե և չորս, չգիտեմ,
Սակայն, աղերը, ուզում եմ, որ դուք նամակ գրեք ինձ՝
Էդտեղ՝ ագատ աշխարհում, ձեր գործերը ինչպե՞ս են։

Ի՞նչ եք խմում դուք էդտեղ։ ՍՆնք համարյա չենք խմում,
Էստեղ միայն ձյուն է պաղ եղանակին արեոտ,
Մանրամասն ինձ գրեք, թե դարսն ինչ է կատարվում,
Թե չէ էստեղ, էստեղ՝ հեչ, լոկ ձանձրույթ է ու կարոտ։

Որ իմանաք՝ բոլորիդ ո՜նց եմ հիմա կարոտել,
Ո՜նց եմ ուզում տեսնել ձեր մռութները սիրելի,
Իսկ ինչպե՞ս է Նադյախան. հիմա ո՞ւմ է նա ճարել,
Թե մենակ է, էդ դեպքում ասեք ինքն էլ թող գրի։

Սարսափելիս, օ՜, միայն Դատաստանն է երևի,
Ձեր նամակը, ես գիտեմ, ինձ կփրկի նրանից,
եթե նույնիսկ նամակն ինձ սրանց մեղքով չհասնի,
Միևնույն է, իսկապես, տղե՚րք, նամակ գրեք ինձ։