Եթե հարուստ եմ ես՝ ոնց ծովային արքա,
Դու ինձ ձայնի՚ր միայն. «Փայլախայծը բռնիր»,
Ես կփռեմ քո դեմ, քեզ անվարան կտամ
Ստորջրյա և վերջրյա աշխարհը իմ։

Բյուրեղապակյա ւուսնը լեռան վրա՝ նրան,
Ես, ինչպես շուն, շղթայով էլ մեծացա հենց,
Աղբյուրներ իմ արծաթւսձւսյն,
Հւսնքւսշերւոե՚ր իմ ոսկեհեղց։

Իսկ աղքատ եմ եթե մի միայնակ շան պես,
Եվ իմ տունը բուն է՝ միանգւսմայն դատարկ,
Մ՛տածում եմ, աստված, չէ՞ որ դու ինձ կօգնես
Ու թույլ չես տւս. որ ինձ կյանքը ճւլմի իր տակ։

Բյուրեղապակյա տունը լեռան վրա նրան,
Ես, ինչպես շուն, շղթայով էլ մեծացա հենց,
Աղբյուրնե՛ր իմ արծւսթաձայն,
Հանքաշերտեր իմ ոսկեհեղց։

Ես ոչ մեկին չէի համեմատի քեզ հետ,
Ինձ խոշտանգի՛ր, կուզես, կամ սպանիր անգամ,
Տես՝ ինչւղես եմ քեզնով սքանչացած հւսւխտ,
Ինչւցես մադոննայով ռւսֆայելյան։

Բյուրեղապակյա տունը լեռան վրա՝ նրան,
Ես, ինչպես շուն, շղթայով էլ մեծւսցւս հենց,
Աղբյուրնե՛ր իմ արծաթաձւսյն,
Հանքաշերտե՛ր իմ ոսկեհեղց։