Ձախից դներ, աջից դներ,
Չէ՛, դու նորից լցրու ինձ,
Սրանք նառից, նրանք՝ աթոռից,
Չես ջոկի լավը վատից։
Եվ արդյոք ո՞ւր, ի՞նչ հեաոներ,
Աքսորի ո՞ր ճամփեքով
Փչաններն այս երկուսիս էլ
Կտանեն խիստ հսկումով։
Դե՛, մեզ ի՞նչ է մնում արդեն,
Իբր վիշտը փորձանք չի՞,
Քանի տեղ կա, խմի՛ր, ընկե՛ր,
Ու մի՛ նայիր ոչնչի։
Այս կյանքում մենք Էլ ի՞նչ փնտրենք,
Կառավարենք ի՞նչ, ինչպե՞ս,
Պայծառ շողա, հապա, արև՛,
Սրբերի հետ տեղ տուր մեզ։
|