Ես հանգիստ եմ, նա ինձ հայտնեց ամեն ինչ,
«Սի՜ թաքցրու», - պատվիրեց։ Եվ ես ասում եմ՝
Ով դավել է, վիրավորել կամ էլ ինձ, ;
Կպատժվի նրանից, ում ծառայում եմ։

Չգիտեմ՝ ոնց, գուցե դանակ կողի մեջ,
Գուցե տունը և տեղը վառվի մինչև վերջ,
Պաշտոնանկեն, ճզմեն գուցե կամ դատեն,
Գուցե շատ ուշ լինի դա, էլի չգիտեմ,
Գուցե հիմա, իսկ գուցեև՝ արդեն իսկ...
Թեյոսդարձով չի փախչի մարդ իր բախտից,

Չի շրջանցի, ինչ շեղ ճամփա մատուցես,
Զոռով ու հախուռն չի անցնի նույնպես։
Իսկ ե՞ս։ Ես ի՞նչ։ Հանգիստ եմ, ինձ ինչ իսկապես՝
Ձեգ ինչ բարով, կարկուտով, գնդակով զարկես։