Hindistanda mədəniyyət at çapır! -
Tamyırıq Şivasmı - zadı da.
Bilirik ki, oralıdır Rac Kapur;
Dildə gəzir yoqlarının adı da...

Eh, bu yoqlar istəsələr -
ac qalar,
İstəsələr - hər gün
yeyib-içərlər.

Eh, yoq var ki, - Əzrayıldan
bac alar;
Yoqlar var ki, - qıl körpüdən
keçərlər.

Biz özmümüz hələ səsə salmırıq -
Çox şeyləri hey ölçürük-biçirik.
Yox! Yoqlardan geriyə də qalmırıq! -
Gecə-gündüz araq-çaxır içirik.

Eh, bu yoqlar kirimişcə
dayanmır:
Bax, birisi çarpayıya
uzanıb,

Düz üç ildir oyanmır ki,
oyanmır! -
O, yatmaqda təzə rekord
qazanıb.

Biləydim də bu yoqların sirrini...
Deyirlər ki, bir şərəşür şəhərdə;
Zəhərləmək istəyiblər birini,
Yıxammayıb yoqu yenə zəhər də!

Yoqlar üçün dərman olar
acı söz;
Onlar girib yata bilər
su altda.

Yoqa desən: "Nəfəs alma,
bir az döz!"-
Meyit olar o, deyilən
saatda.

Xoşbəxtlikdən bir yoq çıxdı qarşıma,
(Sərxoş idi, - çeynəyirdi ülgücü!) -
Dilə tutdum, and verərək başma:
- Kimdir axı, sizə verən bu gücü!..

Sirri açıb məni saldı
heyrətə:
- Bu sirrdirmi? - Dalaşmışdıq
az qala.

Yoq deyəni danışardım
millətə;
Gəl ki, ona söz vermişəm,
a bala!