Ние живееме во пустецот на мртовечки след, - пробај да стиснеш - веднаш бликнува гној, - и стравот мртовечки го заглушуваме со вој - и тој што е прв и луѓето во растегнатиот ред. И со задолжителното принесување на жртви нашите предци не еднаш му оддадоа почит; на нашето поколение жиг удрија тие мртви, во пустецов сме без разум, сеќавања и очи.  
© Љубомир Бочваров. Превод, 2013