მე მეგობრების ვალი მაქვს,
იმათ კი მართებთ ჩემი, -
ამდენი უცნაურობით
ახირებელნი ვრჩებით.

მომწერეთ, ძმებო, წერილი,
ორიოდ წუთი მიძღვენით, -
თორემ მერევა ცხოვრება,
ვერ გაგახარებთ სიმღერით.

ხიდებს ნუ დასწვავთ, ნუ დაშლით
მუყაოს ხუხულებს ამოდ, -
ჯანდაბას, ვინაც ბობოქრობს
ვალის და ქალის გამო.

მომწერეთ წერილი, ძმებო,
სულ ცოტა სიკეთე ქენით,
თორემ უხელფასოდ ვკვდები,
გაუმაძღარი თქვენით.