Сенбесең жолдасыңа сен, Беруге "дос" - деген атақ. Білмесең қыр-сырын терең, Көрінсе аздап жалтақ. Тартып көр тау-шыңға - сынға. Ізіңнен бастырып ізін, Ашылады сыры сонда, Байқайсың өзің. Қобалжыса шындап шыңда. Кейін тартса корқып, сырғып, Тайып кетіп құзда - мұздан, Ащы даусы шығып. Бола алмайды ол дос - ол бос. Жібере сал беріп - ерік. Сөзге тұрмайды ондай дос, Ол болмайды серік. Тартса оны жігері - ілгері, Тістеніп үрейін жеңіп. Сен тайсаң қол ұшын беріп, Ұстаса шіреніп. Ерсе барғандай дауға - жауға, Қуанса мас болып шексіз Шығып алып биік тауға. Оған сен есепсіз.
© Саят Беисов. Аударма, 2018
© Саят Беисов. Performance, 2018