Жердин жүзүн каптаган боз топон суу
Жээкке кайтып келгенде эми гана,
Көбүгүнөн суурулуп көк толкундун
Көлкүп, Сүйүү таштады жерге кадам -
Аралашты абага бир мөөнөткө,
Ал мөөнөттү санасаң жетпейт санак...

Апендилер, андайлар да бар,
Ал абадан жутушуп алар,
Сыйлыкты да, жазаны да күтүшпөйт, -
Болгону мен дем алдым дешип,
Бир учурда бирге үндөшүп,
Бир башкача абалга алар түшүшөт.

Туюп турам, кеме суудагы,
Туруш керек калкып кыйлага,
Жашаганым, дем алуум дагы -
Жана сүйүүм - баары бир гана.

Тентиретет, кыдыртып көп жерлерди:
Сүйүү өлкөсү - улуу өлкө, талашсыз!
Сүйүү үчүн баарын кылчу эрлерди -
Сынайт, кыйнайт, күчтүү коюп талапты:
Сүйгөнүнөн алыстатып кээлерди,
Тынчын алып, уйкуларын таратып...

Кайтпайт артка бул адамдар элирген -
Кайыл болуп, даяр баарын берүүгө
Керек болсо кайра тартпайт өлүмдөн, -
Коргош үчүн, жолтоо кылып үзүүгө
Кудуреттүү жипти, көзгө көрүнбөс,
Курчап-чырмап, байлап турган сезимди.

Таза абага мас болушуп бул жандар,
Теңселишет, өлсө кайра жанданып,
Ал анткени, сүйүүдөн кур калгандар,
Жашашкан жок, жана да дем алган жок!

Тумчуккандар ширесине сүйүүнүн
Такыр укпайт - канча аларга кайрылба, -
Келжиреген ушак, куру сөз үчүн
Канчалары кара жандан айрылган.
Келебиз биз эскерип, аза күтүп
Сүйүү үчүн өлгөндөргө кайгырып...

Рухтары алардын гүлзарларда,
А үндөрү кошулуп бир ыргакка,
Түбөлүктүү жашоодон дем алууда,
Өлбөстүккө жолугат - деми менен -
Өтүп өтө кылтылдак көпүрөдөн,
Бул ааламдын кайчылаш тар жолунда,

Ашыктарга төшөймүн гүлдөрдү -
Ырдашсынчы түшүндө, өңүндө!
Дем аламын, демек мен сүйөмүн!
Мен сүйөмүн, демек мен тирүүмүн!