Модон зүймэл хуучин шал руу Лааны тос урсана Мөрдсөн дээрээс минь бороо Мөнгөн утас шиг шаагина. Алтан шаргал дарс Давчдууланхан шуугина. Өнгөрсөн бүхэн өнгөрч л байг, Ирэх ёстой нь ирж л байг. Үхлийн аюул дайрахад Эргэн эргэн хараад Буун дуунаар цочсон Буга согоо зугатана. Хэн нэгэн тэдний Хэнхдэг цээжийг онилно. Өнгөрсөн бүхэн өнгөрч л байг, Ирэх ёстой нь ирж л байг. Хар санаат, хамгийг чадагч, Шүлэнгэтсэн нэг нь зугаагаа гаргаж Хурцын хурц сумаа Шингэх нар луу харваж л байг. Эгшиг аялгууны шуурган дунд Элдэв өнгө давхцаж байдаг аа. Өнгөрсөн бүхэн өнгөрч л байг, Ирэх ёстой нь ирж л байг.
© Жигжидсурэнгийн Нэргyй. Орчуулга, 2006