Yхлийн тєгсгєлд би дургуй
Амид явхаас би хэзээ ч ядрахгүй
Хєгжилтэй дуу сонсогдохгүй л бол
Аль ч улиралд би дургүй

Зэвүvрхэл даажигналд би дургүй
Магтаал сайшаалд би итгэдэггүй
Бас хэн нэг нь мєрєн дээгүvр мин
Захиаг минь уншихад би дургүй

Yг дуусаагүй байхад
Дундуур минь ороход би дургүй
Араас минь буудахад би дургүй
Түлгаж буудахын бүvр ч эсрэг

Таамаглал нэртэй ховыг би vздэггүй
Эргэлзлэлийн от сэтгэлийг минь мэрэх
Эсвэл vсийг мин дандаа эсрэг илэх,
Эсвэл шилийг бут ниргэхэд би дургүй

“Итгэлтэй урагшлах”-ад би дургүй
Шившигтэй ч гэсэн vнэнээ хэлж байг
Нэр тєр гэдэг мартагдсанд би уцаартай
Хэн нэгний далавчыг хугалснийг харвал

Хилэн уур минь буцалдаг
Ичнээгээр хашгардаг их vгнүvд яaсан!
Би харгислал, цэнгээн алинд нь ч дургүй
Загалмайд хадагдсан Kристийг л би єрєвддєг

Yйдаж гансарвал єєртєє ч би дургүй
Бyрyyгүй нэгнийг зодох
Сэтгэл рүv минь єнгийх тэгээд ч
зогсохгүй нулимхад би дургүй

Саяыг рублиэр сольдог
Тайз дэвжээнд би дургүй
Тэр чигээрээ “том хувьрал” Болж л байг
Тэглээ гээд би хэзээ ч дуртай болохгүй!