खूप काळा आदीं सावन -
विशालकाय शामवर्णी जंगली हती,
भारत देशाच्या जंगलांनी
करताले स्वच्छंद विहार.

कसो कोण जाणा, तांच्या कळपांत आसलो एक
हती श्वेतरंगी.

दोळे आसले उदार ताचे शांत सभावी, विवेकशील
आनी उच्चवंशीय तो.
सामकी आगळी अशी ताची वळख
आपल्याच भावंडां मदीं.

ही तेन्नाची गजाल आसा,
जेन्ना म्हजो भोवमान केलो
एका हतयाची भेट दिवन,
भारत देशाच्या एका राजान.

"म्हाका हो हती कित्याक?" हांवेन विचारलें.
"कारण हती हो व्हड दिलदार आसता." तांणी सांगलें.

हतयान बागोवन केलें अभिनंदन म्हजें
आनी हांवेनय केलो ताका सलाम.
कारण - श्वेतवर्णी हती आसलो खरेपणी श्वेतवर्णी हतीण
शांत आशिल्लीं म्हजीं उतरां सद्भावनेन भिजिल्लीं.

परदेस भारतांत
हतयार बसून भोंवतांना,
खूप शानदार दिसतालो झेत म्हजो.
खंय खंय गेले आमी,

दरेका सुखा-दुख्खांतले जाले आमी
साथी एकामेकांचे.

अशेंय जालें - जेन्ना गायत सज्जापोंदच्यान वताले
तेन्ना आपल्या सज्जांतल्यान अस्तुऱ्यांनी घालून घेतलें,
लज-भिडेच्यो वण्टी तोडून. म्हणचें पडटलें -
श्वेतवर्णी हतयान, इल्ली चडूच लयकारी आपणायल्ली.

तुमी पळयला आसत जर,
संसाराचो नकसो -
वळख जातली तर तुमकां
भारत देशांत व्हांवपी पावन गंगेची.

आनी रूच घेयत आमरसाची मग्न जाले गंगेचे देगेर
हांव आनी हती श्वेतवर्णी.

भूक, तान, न्हीद आनी स्वास्थ सगळें विसरून,
भोंवत रावलों देगेर तेन्ना म्हाका सांगलें -
"तुजो धवो हती मेळला वचून
कळपाक आपल्या."

ताचे बगर खूप दीस हांव उदास आसलों.
उप्रांत, भारतीय राजाकडसून
आनीक एकदां मेळलो म्हाका
श्वेतवर्णी हती, भेट म्हणून,

हतयाच्या दांतांनी सजयल्ले
सोबेचे बडये-रुपान.

घरांत सात हती आसप शुभ-शकून आसा अशें आयकलां.
दरेका दुर्भाग्यापासून आमचें रक्षण ते करतात तांकां दवरिल्ल्या आलमारींतल्यान.
तरीय बरें जातलें जर, श्वेतवर्णी हती स्वच्छंद विहार करीत आपल्याच भावंडांवांगडा.
मागीर ना हाडली खोशी ताणें म्हजेखातीर तरी नासतली कांय चिंता म्हाका.