بلای قبر های برادران صلیب ها را نه میګزارد،
و بیوه ها سر شان چیغ نه میزنند، -
به آنها یی نی-یی دسته های ګل می اورند،
به افتخار آنها اتش دایمی روشن مینند.

در اینجا در سابقه ها زمین سر تخته دار استاد میبود (وسیله سزا)
اما امروز ـدر آینجا تخته های مرمر دیده میشود.
دراینجا ی سرنوشت علیهده دیده نمیشودـ
تمام سرنوشت ها ی جاه و یسان شددند.

در اتش دایمی تان سوخته را میبینیدد،
و همچنان در حالت سوختن خانه های روسها،
سملینس و ریخستاګ سوختنی،
قلبهای سوختنی عسار.

در قبر های برادران بیوه های ګیریه ننده دیده نمیشود -
به این طرف مردم قوی می اید،
بالای قبر های برادران صلیب ها را نه میګزارد،
ایا این ار اسانی به میان می آورند؟!