Жиним суймас нохуш якунни,
Ҳеч вақт яшаб толган эмасман.
Қандай фасл бўлса ҳам ғамгин
Куйга куни қолган эмасман.

Хуш кўрмасман олифталарни,
Ишончимга кирмаган мақтов.
Ёқтирмам ёт ўқиса хатни,
Кибр билан боқса гар биров.

Бўлинганда ёмон кўраман
Гуркираган авжида суҳбат.
Ўқ узишса қаршиман ортдан,
Манглайдан ҳам отишса албат.

Фаразона ғийбатлар янглиғ
Ғимирлаган шубҳа - душманим.
Шишага тош отилган каби
Азоб берган мен учун ғаним.

Мен қаршиман мутлақ ишончга,
Ўзга фикр сиғар жой мақбул.
“Шаън” поймоли зиддир қувончга,
Кир бўлса ҳам адолатбахш қўл.

Қайирилган қанотлар раҳмим
Келтирмайди - зўрлик, ожизлик.
Чорчўп узра михланган Исо
Фақат раҳмим келтиради лек.

Қўрқсам ортар ўзимга нафрат,
Беайбларни уришса - лолман.
Чидолмасман кўнглим топташса
Тупуришса бадтар - чидолмам!

Орзум эмас минбар, саҳналар,
Биламан, кўп уларга шайдо.
Солса ҳамки дилга раҳналар
Суймагайман уларни асло!