Мен ёмон кўраман бўлмоқни таслим,
Хаётда чарчашни билмам хеч қачон.
Мен ёмон кўраман йилнинг хар фаслин
Қўшиқлар айтмасам жўшқин ва шодон.

Мен ёмон кўраман сурликни совуқ,
Шодликларга сохта ишонмайман-ов.
Мен ёмон кўраман, жим, келиб ёвуқ,
Хатимни орқамдан ўқиса биров.

Мен ёмон кўраман бўлсалар сўзни,
Ё уриб оғизга, беришмаса гап,
Орқангдан отишса, ғалт этиб кўзни,
Қаршиман отишга тўшга хам қадаб.

Нафратим қўзғатур миш-миш назарий,
Чувалчанг шубхалар, таъзимлар бигиз.
Чидолмам, силашса сочинг тескари,
Темир билан ойна чизсалар, ғиз-ғиз.

Мен ёмон кўраман кибрни биқ тўқ,
Узилгани яхши тизгин-у абзал.
Куяман, ор-номус бўлиб кетди йўқ,
Тухмат ва ғийбатлар бўлмоқда афзал.

Синган қанот кўрсам лоқайд тураман,
Гоҳ не наф қилишдан бехуда низо.
Зўрни хам, гўлни хам ёмон кўраман,
Афсус, хочга нохақ михланган Исо.

Мен ёмон кўраман ўзимни, тағин,
Қўрқсам гар кимнидир уришса нохақ.
Чидолмам қалбимга суқсалар бурун,
Қалбимга туфлашса чидолмам мутлақ.

Мен ёмон кўраман хар жойни бирдек,
Кайда-ки қадрсиз чақа юзтуман.
Ўзгаришлар бўлсин кўп олдинда, лек
Айтганларим ушбу ёмон кўраман.